Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Terwijl de soap rondom Andere Tijden lekker doormoddert, bedacht ik me: we zijn allemaal een beetje NPO-directeur Frans Klein. Alle redacties schaffen wel eens geliefde rubrieken af of doen andere dingen die de lezers liever niet willen.
Mijn Frans Klein-momentje was het experiment Het Gesprek van de Dag van een paar maanden geleden: ik verzon een oplossing voor een uit noodzaak ontstaan probleem waar een groep lezers helemáál niet op zat te wachten. Bovendien, bleek er een groot verschil in inzicht te zijn over de functie van de lezersreacties op nrc.nl. Ik vond dat we een goed debat moesten organiseren voor de lezers, maar zij wilden gewoon lekker onderling ouwehoeren.
Het debacle rondom Andere Tijden is heel vergelijkbaar: het publiek en de NPO verschillen van mening over wat de NPO zou moeten doen. Het argument om Andere Tijden in de huidige vorm te behouden gaat over de veronderstelde missie van de NPO: ons Nederlanders voorzien van informatie over, onder meer, onze vaderlandse geschiedenis. (Opdat er geen nieuwe Thierry Baudetjes uit de grond schieten om de draak te steken met de oorlogsgeschiedenis, bijvoorbeeld.) Maar dat is onze perceptie van de missie van de NPO.
Beslissingen bij de NPO worden vaker genomen vanuit financiële overwegingen dan vanuit wat goed zou zijn voor de gebruikers (dat hebben we afgelopen week gezien en bij eerdere bezuinigingen van de NPO). Op zich is dat weer niet gek, want het verdienmodel van de NPO is niet gestoeld op wat de gebruikers willen. Bij redacties waar het verdienmodel wel gestoeld is op gebruikers blijkt het al reuze ingewikkeld om de inhoud af te stemmen op de wensen van de gebruikers.
Nou goed, even terug naar de vraag in kwestie: hoe voorkomen we allemaal dat we net zo worden als Frans Klein? Ik kwam een tijdje terug al dit artikel tegen over hoe The Oaklandside verantwoording aflegt aan hun lezers. (Een paar maanden terug schreef ik over een heel leerzaam interview met hoofdredacteur Tasneem Raja.)
De redactie van The Oaklandside heeft een aantal manieren bedacht waardoor ze een stok achter de deur hebben om de missie van hun redactie na te leven.
“From the beginning, we’ve known that living up to that commitment would require creating a continuous feedback loop between residents and our newsroom so that we stay tuned to how our work is—or isn’t—resonating with Oaklanders we aim to reach and serve.”
Ja, daar is-ie weer: de feedbackloop. Maar waar het om gaat is dat de redactie een aantal duidelijke principes heeft opgesteld en ze doen er alles aan om ervoor te zorgen dat ze die naleven. Zo voorkom je als redactie misverstanden over waar je voor staat en hoe je die missie uitvoert. Ben benieuwd wat er zou gebeuren als de NPO daar openheid van zaken over zou geven.
Trouwens, over Het Gesprek van de Dag gesproken: NRC’s ombudsman Sjoerd de Jong heeft dit weekend een rubriek over de reactiemogelijkheid
We zoeken een nieuwe collega bij de Lezersdesk van NRC! Weet jij alles over nieuwsbrieven, draai jij je hand niet om voor een briljante Instagram- of Facebookpost en krijg je geen vlekken in je nek van CTO’s en funnels en heb je ook een journalistiek hart? Kom bij ons werken! Je kunt je eigen ideeën over promotie en verspreiding van journalistiek in de praktijk brengen.
Heb je vragen over de vacature? Let me know, ik zal m’n best doen die zo goed mogelijk te beantwoorden en/of kan je makkelijk in contact brengen met the powers that be.
PS. We krijgen vanaf de zomer een dakterras en na de aanstaande verbouwing een héle fancy (verbouwde) en frisse redactie.
🔖 Vorige edities van De Nieuwe Lezer
🧐 Waarom neemt het vertrouwen in de journalistiek af?