De 'last' van een nieuws abonnement
Maar ze weten ook niet wat ze missen
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Afgelopen week kwam ik een interssant nieuw onderzoek tegen naar waarom jonge mensen (tussen de 25 en 30 jaar) niet voor nieuws willen betalen. In The Burden of Subscribing: How Young People Experience Digital News Subscriptions worden de ervaringen van een groep jongvolwassenen die niet voor nieuws betalen en tijdelijk een betaald abonnement krijgen geanalyseerd. Onderzoekers identificeerden drie belangrijke oorzaken van het niet betalen voor nieuws.
Het is een kwalitatief onderzoek onder 15 Noren; ze werden meermaals geïnterviewd en hielden een nieuws dagboek bij. De deelnemers van het onderzoek kregen tijdelijk toegang tot een betaald nieuws en de onderzoekers focusten zich op hoe de onderzoeksgroep dit ervaarde en hoe ze zich bewegen tussen verschillende nieuwsbronnen, zowel betaald als gratis.
De Noorse online nieuwsmarkt heeft, net als de Nederlandse, een breed aanbod van zowel betaalde nieuwsbronnen als gratis nieuwsbronnen. Niet zo lang geleden deed Tim Groot Kormelink een vergelijkbaar onderzoek en dit onderzoek is een mooie aanvulling. De Noorse publieke omroep is een populaire bron van nieuws scoort hoog op vertrouwen, dus een vergelijking tussen de Nederlandse en Noorse nieuwsvoorziening zou niet helemaal misstaan.
Nieuwsconsumptie
De onderzochte Noorse nieuwsgebruikers bleken uit het dagboek onderzoek met regelmaat nieuws te consumeren via verschillende bronnen, zowel betaald als gratis. Ze hadden allerlei strategieën om betaalmuren te ontwijken en waren zeer geïnteresseerd in de actualiteit. Daarom, concluderen de onderzoekers, betekent het niet betalen voor nieuws absoluut niet dat mensen niet geïnteresseerd zijn in nieuws of het zelfs vermijden. Daarnaast snapten de informanten ook best dat nieuwsorganisaties geld vragen voor nieuws, maar vinden ze wel dat informatie over publieke zaken (pandemie, oorlogen, etc) gratis beschikbaar zou moeten zijn, omdat ze het zien als een publiek goed.
Drie factoren hadden invloed op hun weigering om voor nieuws te betalen: gebrek aan exclusiviteit, de tijdsinvestering en de betaalmogelijkheden vinden ze onaantrekkelijk. Wat betreft het gebrek aan exclusiviteit gaven de informanten aan dat ze vaak het nieuws toch wel ergens gratis vonden, dus dat er geen noodzaak is om ervoor te betalen. Maar er zit ook een gekke tegenstrijdigheid in de vraag om exclusiviteit: exclusieve verhalen worden lang niet altijd gezien als redenen om voor nieuws te betalen, want als het nieuws niet ook elders gemeld werd, dachten sommigen dat het dan toch niet zo belangrijk was, anders zou je het wel overal vinden.
Dat abonnementen te veel tijd kosten, komt volgens de onderzoekers doordat de informanten hun andere nieuwsbronnen niet links laten liggen als ze een betaald abonnement hebben. Ze gebruiken het als een aanvulling op hun nieuwsdieet. Een ander bezwaar om niet te betalen voor nieuws is dat men niet op de hele bundel zit te wachten die je krijgt voor het abonnement, maar dat ze liever alleen voor een paar artikelen per maand zouden betalen. Dit houdt ook weer verband met de tijdsinvestering van een abonnement: als ze een abonnement hebben, vinden ze ook dat ze verplicht zijn om veel artikelen te lezen, omdat ze anders het idee hebben dat ze voor niks betalen.
Het onderzoek is een interessant inkijkje in hoe mensen die niet betalen hun nieuwsvoorziening organiseren (en daar prima in slagen). Ook laat het zien dat betaalmuren ervoor zorgen dat mensen niet altijd weten wat ze krijgen (met betrekking tot de exclusieve verhalen) en ze eigenlijk niet goed weten wat ze missen als ze niet betalen voor een abonnement.
En met deze editie komt het derde seizoen van De Nieuwe Lezer tot een eind. Tijdens de zomermaanden neem ik even een pauze van de nieuwsbrief! Ter afsluiting hier de best gelezen edities van het afgelopen seizoen:
1️⃣ Ik maak me zorgen over de bundeldrang van DPG
2️⃣ Wordt AI onze assistent op de redactie?
3️⃣ Zo schrijf je beknopt én goed