Het ligt niet aan jullie, het ligt aan ons
... aldus de Nederlandse jongeren tegen journalisten
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Ja, dat is ook wat. Schrijf je een chagrijnige nieuwsbrief over het dalende vertrouwen in de Nederlandse journalistiek, staat anderhalve week later in het Digital News Report van het Reuters Institute for the Study of Journalism dat het tegenovergestelde het geval is. Wat willen ze nou die lezers?! Het begint de symptomen van een knipperlichtrelatie te vertonen. En nu zijn het de jongeren die eigenlijk tegen ons zeggen: het ligt niet aan jullie, het ligt aan ons.
Ik woonde een webinar van het Commissariaat voor de media bij waar in professor Irene Costera Meijer de bevindingen van het Nederlandse onderzoek over vertrouwen in de media.
De moraal van het verhaal is: vertrouwen in de journalistiek is leeftijdsgebonden. Het percentage van alle Nederlanders dat zegt het nieuws betrouwbaar te vinden, schommelt al jaren rond de 65 procent en het vertrouwen van jongeren tussen de 18 en 24 jaar is sinds 2018 gedaald van 56 tot 40 procent. Een leeftijdsklasse ouder is het vertrouwen in de media juist met vijf procentpunt gestegen in diezelfde periode.
Dus er is iets geks aan de hand in de jongste leeftijdsgroep. Deze groep tussen 18 en 24 jaar blijkt namelijk een hele andere houding ten op zichte van de betrouwbaarheid van nieuws te hebben. Jongeren gaan er vanuit dat het nieuws niet klopt, terwijl ouderen zeggen: als ik niet meer in het nieuws kan vertrouwen, waarin dan wel? Zo is voor de oudere groep betrouwbaarheid een kenmerk van een nieuwsmerk of journalist. Voor de jongeren is het vinden van betrouwbare informatie het resultaat van een zoekproces.
Dat is natuurlijk ook niet gek als je op school al leert dat informatie op het internet in principe niet betrouwbaar is. En het is ook heel gezond om kritisch te zijn op de informatievoorziening. Maar is deze manier van bronnen onderzoeken niet hopeloos achterhaald?
Een tijd terug las ik dit stuk over een methode om informatie te controleren die veel geschikter is voor het huidige informatielandschap: SIFT. In plaats van helemaal in de bron te duiken, kun je door het checken van de betrouwbaarheid van de bron van de informatie binnen een minuut bepalen of de informatie betrouwbaar is. Hier de uitleg uit het stuk van The New York Times.
The four steps are based on the premise that you often make a better decision with less information than you do with more. Also, spending 15 minutes to determine a single fact in order to decipher a tweet or a piece of news coming from a source you’ve never seen before will often leave you more confused than you were before. “The question we want students asking is: Is this a good source for this purpose, or could I find something better relatively quickly?” Mr. Caulfield said. “I’ve seen in the classroom where a student finds a great answer in three minutes but then keeps going and ends up won over by bad information.”
Stop.
Investigate the source.
Find better coverage.
Trace claims, quotes and media to the original context.
Otherwise known as SIFT.
Deze methode is dus wel weer gebaseerd op de betrouwbaarheidspremisse van de nieuwsbron en vraagt van nieuwsmerken meer duidelijkheid over wie ze zijn, wat ze doen en waarom juist hun informatie betrouwbaar is. Daarnaast moeten jongeren natuurlijk kennismaken met techniek, dus daar ligt een mooie opdracht voor DPG en het Mediahuis.
Hoe nu verder? In het slot van het onderzoek werpt Costera Meijer een aantal dilemma’s op en tijdens de webinar zei ze dat redacties jongeren moeten laten betrekken aan het proces van het professioneel gemaakte nieuws: gebruik maken van hun kennis, met ze in gesprek gaan en ze laten deelnemen. Dat is misschien niet rendabel, zei ze, maar het is belangrijk om ze te betrekken bij het professioneel gemaakte nieuws. Zo kunnen we proberen deze jonge groep weer voor ons te winnen.
Voor een volgende brief ga ik nog zeker verder in op de resultaten van het Digital News Report. Nu eerst een weekje vakantie!
🔖 Vorige edities van De Nieuwe Lezer
🤬 Een chagrijnige nieuwsbrief, zonder leuke tips