We moeten stoppen met blauwhelmen
Be like Gerrit Hiemstra
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
Vragen, opmerkingen of aanvullingen? Stuur mij een mailtje op sophie.vanoostvoorn@gmail.com.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Ik volg Doutzen Kroes op Instagram. Of nou ja, ik volgde haar op Instagram. En ik keek ook wel es naar haar vlogs op YouTube. Ik vond Doutzen wel sympathiek (een tikje naïef) en ik vond het leuk om af en toe een inkijkje te krijgen in haar leven. Tot afgelopen donderdag.
(Voor wie op vakantie is geweest of gewoon lekker onder een steen lag afgelopen week: Doutzen berichtte via Instagram dat ze tot het inzicht gekomen dat de media, de farmaceutische industrie en de overheden het slecht met ons voor hebben. Na úren onderzoek.)
Ik moet zeggen: ik ben teleurgesteld in Doutzen. Maar ik ben ook teleurgesteld in de reacties van journalisten. De cynische reacties vlogen me om de oren: oh, dat blonde ding heeft zelf onderzoek gedaan, tut, tut, tut. Nou, dan zal ze het wel weten.
Ik word er ook niet blij van als een wereldberoemd model met 6,4 miljoen volgers dit soort berichten de wereld inslingert, maar journalisten en redacties hebben zich ertoe te verhouden. En iemand bestempelen als gestoord en er een stukje over tikken, telt niet. Het is tijd dat redacties van zich laten horen.
Wij zijn geen blauwhelmen
We zitten in een pandemie en in een antiracisme-golf. De wereld is boos op elkaar, op iedereen en op de ander. De journalistiek is onderdeel geworden van deze clusterfuck. We proberen ons afzijdig te houden, maar de ene na de andere partij roept dat de media (kunnen we ook stoppen met die term, trouwens) niet te vertrouwen zijn. En we laten het gebeuren.
Allereerst moeten redacties zich leren te verhouden tot dit soort aanvallen. Ons ertoe verhouden is wat Rudy Bouma, journalist van Nieuwsuur, deed op Twitter. Uitleggen dat wat Doutzen schrijft niet waar is.
Een paar nieuwsbrieven geleden schreef ik over deze quote:
“If one person says it's raining, and another person says it's not, our job, as journalists, isn't to cover what these people said, but to look out the window and see what is actually going on.”
Toen schreef ik dat ik nog niet wist of ik het ermee eens was, maar in zo’n geval als een topmodel roept dat de media, de farmaceutische industrie en de politiek niet te vertrouwen zijn, is het niet voldoende om hier alleen over te berichten. We moeten naar buiten kijken en vertellen wat er gebeurt.
Dat betekent dat redacties af en toe standpunt moeten innemen. Er zijn geen voors en tegens als het gaat om het bestrijden van, ik noem maar wat, pandemieën en racisme.
Be like Gerrit
Journalisten mogen geen mening hebben, toch? Anders kun je ze niet vertrouwen. Eigenlijk is dat heel gekke instelling. Neem Gerrit Hiemstra, de weerman van de NOS. Hij vertelt ons iedere dag hoe het weer wordt, maar spreekt zich ook duidelijk uit over klimaatverandering. En toch geloof ik hem als ik hem op de radio hoor vertellen hoe het weer morgen wordt en ook wanneer hij zegt dat hij nog niet zo goed weet of het volgende week lekker weer wordt of toch blijft regenen.
We moeten af van het beeld dat journalisten blauwhelmen zijn en alleen maar gedwee hun stukjes zitten te tikken. Ik ken wel een paar journalisten en dat zijn niet bepaald gedweeë types. Nu moeten we er nog voor zorgen dat redacties zich als geheel gaan uitspreken als de volgende persoon, die iets te vaak z’n hoofd gestoten heeft, begint te roepen dat ‘de media’ niet te vertrouwen zijn.
PS
Is er al een redactie die heeft bedacht om Doutzen uit te nodigen voor een gesprekje op de redactieburelen? Dat zou pas een hoop likes opleveren op het Instagramaccount.
⭐️ Vorige edities van De Nieuwe Lezer
⚡️ Word de baas over je eigen leescijfers