Jullie zijn nog steeds allemaal heel raar
En wel hierom
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
Vragen, opmerkingen of aanvullingen? Stuur mij een mailtje op sophie.vanoostvoorn@gmail.com.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Een van de dingen waar ik graag over schrijf in deze nieuwsbrief zijn verbazingwekkende inzichten over lezers en waar redacteuren of redacties iets mee kunnen. Want, om Joshua Newton nog een keertje aan te halen, wij, mensen die werkzaam zijn op redacties, zijn allemaal heel raar, dus we moeten juist dingen maken voor mensen die juist niet zijn zoals wij.
Om erachter te komen hoe de rest van de meute nieuws consumeert, is het Digital News Report is daarvoor een heel bruikbaar handvat. De schaal waarop zij onderzoek doen naar lezers is enorm, dus we kunnen er vanuit gaan dat wat zij opschrijven, geldt door de meeste nieuwsconsumenten.
👉🏼 Nieuwsbrieflezers zijn 45+ en nieuwsjunkies
Op hoeveel nieuwsbrieven ben jij geabonneerd? Ik heb even in mijn inbox gekeken: ik ben geabonneerd op acht dagelijkse nieuwsbrieven en twaalf nieuwsbrieven die wekelijks mijn inbox binnen komen.
Nieuwsbrieven zijn natuurlijk een geweldige manier om lezers direct te bereiken, maar eigenlijk bereiken we er alleen de mensen mee die al verslingerd zijn aan het nieuws en nieuwswebsites al meerdere keren per dag bezoeken. Mensen zoals wij.
Uit het onderzoek van Reuters blijkt dat 16 procent van de Nederlanders geabonneerd is op een nieuwsbrief van een nieuwsorganisatie. Dat is helemaal mooi op het gemiddelde van alle onderzochte landen, maar dat betekent ook dat 84 procent van de Nederlanders niet geabonneerd is op een nieuwsbrief van een nieuwsorganisatie. Dit zijn de meer casual lezers, mensen die nieuws via kanalen lezen waar het gewoon voorbij komt, zoals via sociale media.
Maar er ligt een kans: tijdelijke nieuwsbrieven. Ik schreef al es eerder over de win-win-win situatie van tijdelijke nieuwsbrieven:
Ze hebben een hogere open ratio dan gewone nieuwsbrieven (50% ten opzichte van 22%)
Tijdelijke nieuwsbrieven zijn laagdrempelig omdat lezers niet tot het einde der dagen de nieuwsbrief ontvangen
Ze zijn puur gericht op de interesse van lezers (dus redacties moeten nadenken over wat die dan zouden zijn)
Door hun tijdelijke aard worden redacties gedwongen om te evalueren en zo kunnen ze hun product weer verbeteren.
Bovendien is het zo dat jongeren liever nieuwsbrieven lezen naar aanleiding van een evenement. Dit kan een nieuwsgebeurtenis zijn, maar bijvoorbeeld ook de komende verkiezingen. Dus eigenlijk is het een win-win-win-win-win situatie.
👉🏼 Lezers zijn slecht in het herkennen van opinieartikelen
De ophef over het opiniestuk in de New York Times die leidde tot het aftreden van de chef van hun opinieredactie laat zien dat lezers slecht het onderscheid kunnen maken tussen opinieartikelen en nieuwsartikelen, las ik in dit stuk.
Het probleem zit ‘m hier in het gebrek aan kennis bij de mensen die geen abonnement hebben op een krant (meer dan 86 procent van de Nederlanders - 14 procent betaald voor nieuws) en vaak nieuws lezen via sociale media. Doordat zij het onderscheid niet kunnen maken, lijkt het alsof opinie- en nieuwsartikelen door elkaar heen lopen. Dit schaadt de geloofwaardigheid van redacties, want lezers zijn gewend aan het idee dat nieuws objectief is.
Nu kun je denken: ja, maar er staat een enorme O bij onze opiniestukken (NRC) of er staat toch Opinie bovenaan de opiniestukken (de Volkskrant). Klopt en dat zien wij wel, maar lezers zien vaak die tierelantijntjes rond artikelen niet. Bovendien ga je er dan vanuit dat de lezer al in het stuk zit en het probleem zit ‘m in de opiniestukken op sociale media.
👉🏼 Jongeren maken zich het meeste zorgen over de gevolgen van betaalmuren
Ik hoef aan jullie niet uit te leggen wat het belang is van betaalmuren, maar uit het onderzoek van Reuters blijkt dat de helft van de respondenten onder de 35 jaar bezorgd is over of zij nieuws mislopen uit bronnen waar ze voor moeten betalen ofwel dat andere mensen mogelijk nieuws mislopen waar ze voor moeten betalen.
Nieuws hoeven ze natuurlijk niet te missen, maar dat is dan ook het enige. NOS en Nu.nl zijn hartstikke goed in nieuws, maar voor uitgebreide achtergronden, columns en opinieartikelen moet je toch wel bij andere titels zijn. Nu vinden journalisten het meestal toch wel fijn om betaald te worden, dus het weghalen van een betaalmuur is ook niet echt een optie.
Maar we moeten ons wel bewustzijn van de gevolgen van betaalmuren: ze kunnen leiden tot nieuwsongeletterdheid en blijkbaar angst onder mensen dat ze dingen missen. Betaalmuren zullen waarschijnlijk alleen maar strakker worden de komende jaren, dus we zullen iets anders moeten verzinnen. Anders wordt de nieuwsongelijkheid alleen maar groter.
🙏🏻 Practice what you preach
Dit was mijn derde nieuwsbrief zonder de vaste rubriekjes. Zoals ik schreef komen ze vast wel in enige vorm terug in de komende nieuwsbrieven, maar ik moet zeggen dat het me goed bevalt om op deze manier mijn nieuwsbrief te schrijven. Ik ben benieuwd wat jullie vinden - dus ik heb de knopjes weer uit de mottenballen gehaald.
Via de knop kun je me een mailtje sturen, een duim omhoog of omlaag is genoeg, maar uitgebreider commentaar mag natuurlijk altijd!
Volgende week ben ik een paar dagen vrij, dus ik maak ook een weekje geen nieuwsbrief. Op 12 juli is er weer een verse editie van De Nieuwe Lezer!
⭐️ Vorige edities van De Nieuwe Lezer
⚡️ Je hoeft het Digital News Report nu niet meer te lezen