Ik heb last van een twijfelmomentje
Maar ook drie mooie voorbeelden van audience engagement
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
Vragen, opmerkingen of aanvullingen? Stuur mij een mailtje op sophie.vanoostvoorn@gmail.com.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Ik weet niet hoe of jullie dit ook wel eens hebben, maar eens in de zoveel tijd begin ik te twijfelen: waarom doe ik dit eigenlijk? De afgelopen weken had ik weer zo’n twijfelmoment. En eerlijk gezegd, is het moment ook nog niet helemaal voorbij.
Het is nu bijna een jaar geleden dat ik weer begon met freelancen. Ondanks mijn harde werk en alle schietgebedjes werd mijn contract niet verlengd. Toch besloot ik bij NRC te blijven en te gaan freelancen.
Omdat ik dit werk wil doen. Ik wil de journalistiek beter maken door lezers te betrekken bij het journalistieke proces. En niks anders. Ik, een eigenwijze freelancer, die zo’n drie dagen per week op een redactie rond hobbelt, probeert een organisatie waar meer dan 300 mensen werken, te veranderen - of in ieder geval een paar mensen. Een beetje gek is het wel.
Ik ben er eentje die intrinsieke motivatie nodig heeft: wat ik doe moet ergens toe leiden, een groter doel dienen. Anders verlies ik interesse en doe ik het half of helemaal niet. Meestal werkt dat heel prettig: alle ruis en het gedoe kan ik makkelijk uitschakelen. Dat is niet belangrijk, want het gaat allemaal om dat grote doel. Maar als de ruis en het gedoe mijn directe werksfeer binnendringen, wordt het ingewikkeld.
Als freelancer, of flexwerker zoals dat nu bij NRC moet heten, op een redactie werken is een grillig bestaan. Op het ene moment ben je bezig met een heel tof project, ben je de koning te rijk en gaat het voor de wind. Maar dat kan zo maar omslaan.
Soms zou ik wel es willen dat ik m’n werk niet zo belangrijk zou vinden en gewoon iets gaan doen dat brood op de plank brengt. Maar ik weet ook dat ik daar doodongelukkig van zou worden. Noem me maar een naïeve millennial, maar ik wil iets doen wat ik belangrijk en leuk vind.
Dus sta ik weer voor dag en dauw op om op zaterdagochtend deze nieuwsbrief in elkaar te flansen. Voorlopig is het grote doel het belangrijkste. En ik hoop dat dat zo blijft.
Nu over tot de orde van de dag: vandaag drie mooie voorbeelden van audience engagement die ik de afgelopen weken tegen kwam.
🌟 WSJ Noted
Ik moet natuurlijk beginnen met deze: Noted, een nieuw maandelijks online magazine van de Wall Street Journal voor jongeren tussen de 18 en 34 jaar. Wie mijn nieuwsbrief al een tijdje leest, weet van mijn lichtelijke obsessie met jongeren en nieuwsgebruik. Dus als er een nieuw initiatief is, zit ik weer stuiterend achter mijn laptopje.
Het is natuurlijk maar weer de vraag hoe lang deze nieuwe titel (of vertical) het uit gaat houden, maar ik heb goede hoop. Noted heeft een eigen team van zes jonge redacteuren, dat wordt aangevuld door freelancers en WSJ-redacteuren. Maar waarom ik ze graag zie zegevieren, is vanwege hun Noted Advisors. Ze hebben een groep van meer dan 7.000 jonge lezers verzameld die wordt uitgenodigd om artikelen voor publicatie te lezen, feedback te geven en deel te nemen aan Q&A’s met de redacteuren.
Akelig slim, vind ik dat. Deze jongeren fungeren namelijk als ambassadeurs voor het merk. Op sociale media deelden ze met grote blijdschap dat ze waren uitgekozen als een van de Advisors - gratis reclame. Bovendien voorkom je dat je als redactie in een bubbeltje terechtkomt, als je een grote groep lezers regelmatig feedback laat geven.
🌈 Helping Neighbours
Net als veel andere lokale media zette de Dublin Inquirer een platform op waar tijdens de lockdown mensen hulp konden zoeken en aanbieden. Dit zorgde voor een hoop verkeer op de website van de kleine krant. Daarnaast zette de redactie nog extra in op het maken van unieke lokale verhalen.
Samen zorgde dit voor meer abonnees. Waar andere lokale kranten verliezen maakten of zelfs op de fles gingen, groeide de Dublin Inquirer doordat ze hun lezers in het middelpunt van hun redactie zette.
🔥 De Volkskrant en de droogte
Samen met lezers volgt de Volkskrant de droogte in Nederland deze zomer op de voet. Lezers maken wekelijks foto’s van de natuur in hun omgeving om te onderzoeken of de natuur zich weer herstelt na de droogste lente ooit gemeten.
Ze deden een oproep via de Open Redactie en lezers vanuit het hele land doen mee. In dit stuk worden sommige foto’s getoond waar duidelijk te zien is dat de natuur zich weer herstelde na de regen van de afgelopen tijd en een expert legt uit hoe dat komt. Heel slim bedacht: zo zet je lezers in als verslaggevers en kun je op grote schaal het droogte verhaal in kaart brengen.
⭐️ Vorige edities van De Nieuwe Lezer
⚡️ Jullie zijn nog steeds allemaal heel raar