Per ongeluk schreef ik een nieuwsbrief over een heel ander onderwerp
Over plannen maken, zodat je meer werkplezier hebt
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Dank voor jullie reacties op mijn vorige nieuwsbrief! Sommigen van jullie schreven mij terug over de methode van The Membership Puzzel Project om engagementplannen meetbaar te maken. Het werd zelfs omschreven als een ‘elegante methode’. Zelf ben ik er afgelopen week ook mee bezig geweest, om wat nieuwe (en oude) plannen langs de meetlat te kunnen leggen.
Zoals ik twee weken geleden schreef: deze periode van het jaar staat voor mij bol van het maken van nieuwe plannen (waarover ik natuurlijk meer vertel als dat kan). Ik kan me voorstellen dat als gewoon stukken moet produceren, denkt: het is goed met je plannen, Sophie, maar ik zit alweer tot aan m’n liezen in de artikelen en ik heb geen tijd meer voor nieuwe plannen. Met het risico om te klinken als een productiviteitsgoeroe: ik zou iedereen over de hele wereld willen aanmoedigen om plannen te maken. De werkdruk op de gemiddelde redactie en zeker die van freelancers giert de pan uit, maar het leuke van plannen maken is dat ze niet alleen maar nieuw werk opleveren. Het zorgt voor meer controle over wat je doet en meer werkplezier.
Weten wanneer je klaar bent
Op het vijfjarig jubileum van RedPers sprak ik een journalist die pas aan het freelancen is geslagen en die het lastig vond om te bedenken wanneer het werk klaar was. Als in: wanneer klap m’n laptop dicht voor vandaag of ik neem deze donderdagmiddag gewoon lekker vrij?
Nu heb ik nooit als sec-schrijvende freelancer of redacteur met portefeuille op een grote redactie gewerkt, maar ik werk zelf in een functie die ik grotendeels zelf bedacht heb, dus ik moet heel goed opletten dat ik niet te veel hooi op m’n vork neem. Ik ken wel een hoop redacteuren en freelancers en ze doen me met regelmaat denken aan van die Duracel konijntjes: ze houden niet op tot ze erbij neervallen. Toegegeven: ik hol soms ook als een kip zonder kop over de redactie als een project de deadline nadert, maar dat is misschien het voordeel van mijn werk ten opzichte van die van schrijvende journalisten. Ik heb meestal maar twee of drie lopende projecten en ik kan me zo voorstellen dat schrijvers er een stuk meer hebben.
Goed, tot zover deze disclaimer. Waar ik naartoe wil, is dat wanneer je plannen maakt (in welke hoedanigheid dan ook) je overzicht krijgt in wat je doet en wat je wil doen. Het dwingt je ten eerste om je af te vragen: wat je wil bereiken in de komende periode (jaar, kwartaal of maand) en dan naar je agenda te kijken en te zien hoe je dat gaat in passen. Er zijn natuurlijk altijd zaken die tussendoor komen en roet in het eten gooien, zo is het leven. Maar om terug te komen op het probleem van de freelancer: je weet dan ook wanneer je klaar bent of in ieder geval bent tevreden over wat je doet.
Ik heb toen ik terugkwam van vakantie een lijstje gemaakt van zaken die ik nog voor het eind van dit kalenderjaar wil doen, hier een deel:
KPI’s voor engagement formuleren (met de handige methode van MPP, natuurlijk)
Alle losse lezersinteractie-initiatieven van de redactie in kaart brengen
Onderzoeken mogelijkheden voor: Lezerspanel Transparantiecampagne Lezersclub rondom de lezers van De Week
Lekker afvinken en doorstrepen
De plannen kunnen dus ook voornemens zijn, waarmee ik bedoel: een plan hoeft niet te zijn ‘interview persoon x’ maar kan ook zijn ‘onderzoeken mogelijkheid serie over y’ of ‘vijf artikelen maken in genre z’. Vervolgens heb ik bedacht wat ik in september moest doen om deze doelen te behalen en wat ik voor oktober al kon inplannen. Als ik nu naar mijn lijstje van september kijk, ben ik best tevreden. Een puntje is niet gelukt omdat er nog iemand op vakantie was, maar de rest kon ik afvinken.
Dit strakke plannen maken lukt me echt niet altijd omdat er andere zaken tussendoor komen of omdat ik eventjes wat minder gemotiveerd ben, maar als het goed gaat, geeft mij heel veel houvast en nog veel belangrijker: plezier in mijn werk.
Nog even ere wie ere toekomt: deze briljante ideeën over plannen maken en agendabeheer heb ik niet zelf bedacht. Ik heb heel veel geleerd van het boek Grip van Rick Pastoor. Vind je dat je het te druk hebt voor het boek, probeer dan zijn wekelijkse nieuwsbrief uit.
Ik hoop dat jullie iets hebben aan dit verhaal. De realisatie dat plannen maken niet per se extra werk moeten opleveren maar beter zicht op wat je doet, heeft mij in iedere geval erg geholpen. Nog wat voor ik mijn goeroe modus weer uitzet: probeer es een weekje zonder Slack en werkmail op je telefoon. Voor mijn vakantie heb ik van mijn telefoon afgegooid, nu zo gelaten en dát geeft een hoop rust zeg. Ik speel een klein beetje vals: ik heb de Outlook app op m’n telefoon gezet, ook om afspraken in de gaten te houden, maar alle mogelijkheden tot notificaties uit en de app staat niet op m’n homescreen. Gaat tot nu toe best goed.
*Productiviteitsgoeroe-modus uit*. Over twee gaat het gewoon weer over journalistiek!
Voor wie zover is gekomen en nog wel iets wil lezen over journalistiek: Laurens Vreekamp heeft sinds een paar weken een nieuwsbrief over AI en hoe je dat als journalist kunt toepassen. Zelfs voor AI-nitwits als ik is het goed te volgen. Lees (en abonneer!) via deze link.