Nieuws! En wat mooie stukken die bleven liggen
Wat de pandemie betekent voor de betaalmuur
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Allereerst: bedankt voor jullie reacties op de enquete! Hier kan ik zeker mee verder. Zo leerde ik dat deze nieuwsbrief gelezen wordt om meer te leren over audience engagement en om nieuwe inzichten op te doen over journalistiek. En de meesten maken journalistiek, ook goed om te weten. Invullen kan nog steeds, trouwens!
Dan nu een huishoudelijke mededeling: vanaf april ga ik deze nieuwsbrief om de week schrijven, want ik ga weer fulltime in dienst bij NRC. Anderhalf jaar geleden werd mijn contract niet verlengd en ben ik deze nieuwsbrief gaan schrijven, om mezelf te profileren. Dat is gelukt, durf ik wel te zeggen, maar deze nieuwsbrief levert me zoveel op dat ik er niet mee wil stoppen.
Over tot de orde van de dag: de restjes. Ik lees veel stukken ter inspiratie voor deze nieuwsbrief, maar soms blijven er best wat artikelen liggen die ik wel erg interessant vind en met jullie wil delen, maar waar ik geen nieuwsbrief omheen kan maken. Dus vandaag krijgen jullie de restjes voor je kiezen: de stukken die de afgelopen tijd bleven liggen.
What the pandemic means for paywalls - CJR
Aan het begin van de pandemie werden bij verschillende titels de betaalmuren aangepast zodat de actualiteiten en informatie over het toen nog nieuwe coronavirus gratis beschikbaar was voor iedereen. Bij Columbia Journalism Review vroegen ze zich af hoe het nu met de betaalmuren gesteld is.
Zo liepen ze bij The Atlantic, die artikelen over het coronavirus voor de betaalmuur zette vorig jaar, tegen een interessant vraag aan: als je artikelen over het coronavirus gratis beschikbaar maakt, moet je dat dan ook doen met artikelen over Black Lives Matter?
Bij de Wall Street Journal maakten ze aan het begin van de pandemie een gids met informatie gratis beschikbaar, die gaandeweg werd aangevuld. Nu bekijken ze per onderwerp of ze artikelen gratis beschikbaar maken. Ik blijf het een interessante kwestie vinden, want er ligt een hele fundamentele vraag aan ten grondslag: is journalistiek een service?
News organizations that want journalists to engage with their audience may be setting them up for abuse - Nieman Lab
Toen ik dit stuk van Nieman Lab las, dacht ik: besteed ik hier wel genoeg aandacht aan? Het gaat namelijk over de nare reacties die journalisten krijgen via sociale media en mail. Als je de sluizen openzet voor lezers kan daar ook best wat bagger tussen zitten. In het stuk wordt zelfs gesproken over bedreigende reacties.
Lezers zijn net mensen, dus er zitten ook gewoon wat rotte appels tussen. In mijn ervaring valt het aantal bagger reacties mee als je een oproep doet. Op sociale media is dat natuurlijk een heel ander verhaal en in de reacties op de website kan het soms ook hard gaan met felle reacties. Voor mij was het food for thought: wat moet je met zulke reacties en wat kun je er tegen doen?
Don’t go down the rabbit hole - The New York Times
Naar dit stuk had ik laatst al een keertje gelinkt, maar ik vind het zo’n goed stuk dat ik ‘m hier nog een keertje deel. Het artikel is onderdeel van een serie over misinformatie en deze aflevering gaat over hoe je er vooral niet mee om moet gaan.
Mij is ook geleerd: als je twijfelt over de betrouwbaarheid van een bron, dan duik je er helemaal in. Maar dat is dus niet handig in het geval van misinformatie, dan raak je verdwaald in het konijnenhol. In het stuk wordt de SIFT-methode aangehaald, die vooral gericht is op snel informatie checken. Bijvoorbeeld door de bron even te Googelen.
🔖 Vorige edities van De Nieuwe Lezer
🦠 Toen de lockdown nog gezellig was
👑 Met dit stappenplan wordt iedereen een engagement koning(in)