Let's kill those darlings

Figuurlijk dan hè

Oct 11, 2020

“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “

- Rasmus Kleis Nielsen

Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!

Kill your darlings, een uitdrukking die er bij journalisten vanaf het eerste moment wordt ingeramd. Artikelen moeten korter, socialemediatekstjes moeten ‘gemand’. Maar redacties gigantisch veel artikelen produceren. Mijn vorige nieuwsbrief ging over waarom redacties zoveel stukken maken en waarom ik denk dat het minder moet. Maar hoe bepaal je dan als redactie waar je mee moet stoppen?

Vandaag heb ik voor jullie een twee methodes die redacties daarvoor kunnen gebruiken en zich weer kunnen focussen op de kwaliteit van hun stukken en niet de kwantiteit, want die heeft geen meerwaarde meer voor de journalistiek.

Mijn filosofie is dat het publiek in het middelpunt van de redactie moeten komen te staan, dus bij het kiezen waarmee je als redactie stopt, zou je de lezers als leidraad moeten nemen. Zeker niet als enige, wel als belangrijkste. Dan weten we ook waar we kunnen beginnen met het bepalen hoeveel waarde we aan stukken toekennen.

Minder artikelen, meer lezers

Bij Vogue hebben ze dat gedaan door het identificeren van de nieuwsbehoeftes van de lezers. Op basis van lezersonderzoek stelden ze zes behoeftes vast: inspire me, educate me, divert me, update me, make me responsible en connect me. Alle geschreven artikelen werden ingedeeld in deze categorieën en deze informatie werd gecombineerd met de leescijfers van de artikelen. Het resultaat zag er zo uit:

Nu kon de redactie zien welke artikelen veel gemaakt werden en welke stukken daadwerkelijk gelezen werden. Zoals ik laatst schreef, moet je je niet blindstaren op leescijfers maar ze geven wel een aardige indicatie van wat lezers wel en niet interesseert. Op basis van de bovenstaande grafiek kun je dus concluderen dat de energie die de redactie steekt in het maken van update me artikelen misschien beter besteed kan worden aan stukken die in de inspire me categorie vallen. En dat deden ze dan ook.

Vogue stopte dus niet gelijk ergens mee, maar stak meer energie in wat de lezer wil lezen. Andere redacties, zoals The Guardian, The Times of London en Le Monde deden dat wel. Na een analyse van de leescijfers besloten ze tot wel 25 procent minder stukken te maken. En allemaal zagen ze of het aantal lezers toenemen of de tijd die lezers doorbrachten op hun website stijgen.

Combinatie van statistieken en waarden

Een andere manier om te bepalen waar je als redactie mee stopt, is te kijken naar een combinatie van de advertentie- en abonnementsstatistieken en de redactionele waarden. Media-analist Thomas Bakdael legt in dit artikel helemaal uit hoe dat werkt, maar het is natuurlijk logisch om de belangen van de uitgeverij en de redactie ook mee te nemen in de overweging.

Hoewel ik er geen groot voorstander van ben, raadt Bakdael aan om bijvoorbeeld te kijken wat de advertentie-inkomsten zijn van een artikel, om te zien wat dat oplevert. Wat natuurlijk ook belangrijk is om te weten is of het soort artikelen of een rubriek abonnementen oplevert voor ze geschrapt worden.

Bakdaels laatste stap is om het resultaat van de eerste stappen te bekijken en te kijken of er niet per ongeluk dingen worden geschrapt die goed passen bij waar de publicatie en de redactie voor staat. Deze onderdelen mogen natuurlijk niet geschrapt worden.

En wat kun je zelf doen?

Even ervan uitgaande dat jullie niet allemaal hoofdredacteuren zijn, wil ik deze ideeën nog even toespitsen op de invloedssfeer van redacteuren zelf. Hoe kun je als redacteur nu scherpere keuzes maken? Om met de woorden van Jay Rosen te spreken: ‘Journalisten moeten snappen wat ze willen bereiken met hun werk’. Dat is een pittige opgave, maar ik help jullie graag op weg. Neem nu deze definitie van journalistiek van Jeff Jarvis, professor journalistiek aan de City University of New York.

To convene communities intro respectfull, informed and productive conversations.

Hij definieert journalistiek dus als een service: het publiek informeren zodat ze een goed geïnformeerd gesprek kunnen voeren over hun gemeenschap of de samenleving. Dus mocht je achter deze definitie staan, zou je je zelf bij ieder stuk af kunnen vragen: draagt dit artikel bij aan het begrijpelijker maken van de samenleving? Zo nee, hoe kan ik ervoor zorgen dat het er wel aan bijdraagt?

👍🏻 Tip hoekje

De definitie van journalistiek van Jeff Jarvis hoorde ik in een van zijn online colleges. Zoals je misschien weet, staan zijn introductiecolleges van de Craig Newmark Journalism school staan op YouTube. In drie colleges introduceert hij verschillende kanten van de journalistiek en deelt hij zijn visie, bijvoorbeeld dat hij denkt dat betaalmuren niet het reddende verdienmodel zijn, in dit college. Ook vertelt hij over de geschiedenis van journalistiek en de rollen van journalisten, volgens Kovach en Rosentiel.