Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Door alle nieuwsbrieven over AI van de laatste tijd zou je het bijna vergeten, maar deze nieuwsbrief gaat dus over de relatie tussen journalistiek en het publiek. Daarom vandaag een kleine verkenning op basis van artikelen die ik las en mijn eigen ideeën van de vraag: (hoe) kunnen AI-modellen ingezet worden ter behoeve van de verbinding tussen journalistiek en het publiek.
In de podcast ‘Newsroom Robots’ van Nikita Roy was Charlie Beckett, professor Media en Communicatie en directeur van Polis, te gast. Ik ken hem van de panels van het International Journalism Festival (IJF) en hij zegt vaak verstandige dingen. Een van zijn uitspraken tegen het einde van de podcast zette me aan het denken: enerzijds vond ik het een geruststellende boodschap, maar anderzijds ook weer niet. Roy vroeg hem hoe hij de toekomst van journalistiek en de rol van AI daarin ziet, hier een onderdeel van het antwoord:
“At the moment, it's not necessarily what you do with AI. The key challenge is, the public lives in a world of an overabundance of information, and an overabundance of bad information. And they have a lack of time, and often a lack of resource or literacy to be able to access what they want it the biggest challenge for journalism right now is to optimize the connection between the cities. Then, and good journalism sounds really simple. But we're creating an enormous amount of fantastic journalism. And it's not connecting well. So that is my, that's my wish.”
Hij bevestigt wat ik veel op het IJF hoorde: het is geen ramp als je als redactie nog niet op de AI trein zit. Maar hij noemt wel twee heel belangrijke andere en hele moeilijke uitdagingen: die van de belachelijke hoeveelheden informatie die op mensen afkomen iedere dag en de soms ontbrekende verbinding tussen de journalistiek die redacties maken en het publiek. Kan AI helpen die verbinding te verbeteren?
‘Waar sta je in de samenleving’ check
Ik denk er verschillende mogelijkheden zijn als het gaat om hulpstukken voor het maken van betere verbindingen tussen journalistiek en de samenleving. Zo zat ik laatst na te denken over een ‘waar sta je in de samenleving check’. Ik ging namelijk met het vliegtuig naar Italië voor het IJF. Ik vlieg eigenlijk liever niet meer, maar het kon even niet anders. Veel mensen om mij heen, privé en op werk, vliegen ook minder of helemaal niet meer. Maar toen ik op Schiphol om mij heen keek, zag ik toch dat er een heleboel mensen zijn die het echt geen probleem vinden om voor een reis binnen Europa op het vliegtuig te stappen.
Dus, zou je niet op basis van data van het CBS over zaken als inkomen, soort woning, scholing, bestedingspatroon, politieke voorkeur en meer een model kunnen maken dat je vertelt waar je in de samenleving staat ten opzichte van de rest. Niet alleen politiek links of rechts, maar ook hoe je bijvoorbeeld tegen vliegen aan kijkt, hoe vaak je op vakantie gaat, hoe je woonsituatie is, hoe je aankijkt tegen feminisme, ga zo maar door. Ik denk dat dat voor journalisten belangrijk is om te weten, maar eigenlijk voor iedereen met een belangrijke maatschappelijke functie. En zo zou je bijvoorbeeld meer grip kunnen krijgen op hoe wel of niet geprivilegieerd de journalisten op een redactie zijn en wat hun blinde vlekken zijn.
Geen idee of het wat is, maar ik voelde me echt een rare eend in de bijt daar op Schiphol en vroeg me af of er dan niet veel meer dingen zijn die ik doodnormaal vind maar anderen totaal niet.
Gevolgen van chatbots en personalisatie
Ander (misschien wat meer voor hand liggende) voorbeelden van de toepassingen van AI op redacties zijn personalisatie van het aanbod en chatbots. De vraag is: dragen die bij aan de meer verbinding of juist niet? Door een gepersonaliseerd aanbod zou een nieuwsconsument zich misschien meer aangesproken kunnen voelen, maar help je dan niet juist de verbinding tussen een nieuwsmerk en de consument om zeep? Bovendien wordt informatie dan hybride. Daar las ik van Brian Morrissy een interessante nieuwsbrief over: wat is de toekomst van ‘het artikel’ als drager van de journalistiek als de informatie wordt samengesteld door een AI model? En wat blijft er dan over van de relatie tussen consument en maker?
Meer vragen dan antwoorden deze keer, maar wilde deze verkenning toch even met jullie delen. Hebben jullie toffe dingen gezien, gehoord of gelezen over hoe AI wordt ingezet om de verbinding tussen journalistiek en publiek te verbeteren? Ik hoor het graag!
Vorige edities van De Nieuwe Lezer
👉🏻 Wordt AI onze assistent op de redactie?