Gewoonte creëren bij lezers kan best makkelijk zijn
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
Het is gewoontevorming vóór en loyaliteit ná in het lezers engagementhoekje op het internet. Steeds meer media focussen op gewoontevorming van lezers en houden zich in grote mate bezig met hoe ze lezers kunnen behouden. Gezien de concurrentie en de subscription vatigue die boven de markt hangt, is dat geen gek idee.
De afgelopen jaren zijn grote uitgevers zich steeds meer gaan bezighouden met het behouden van lezers en abonnees. Een Duitse lokale krant zette de tool Lesewert in om bij te houden hoe hun (vaak bejaarde) krantenlezers de vernieuwing van de krant waarderen.
Steeds meer redacties die hun lezer centraal stellen bij het maken van beleid. Joepie! Oh, en ik leg natuurlijk uit hoe ze dat doen.
✂️ Do it yourself: Zo creëer je gewoonte bij je lezers
Een tijd geleden stuitte ik op een interessant artikel over hoe The Wall Street Journal te werk gaat. Onder noemer Project Habit hebben ze strategieën bedacht over hoe ze gewoontevorming bij nieuwe abonnees kunnen aanmoedigen. Ze focusten daarbij op de eerste 100 dagen van het abonnement.
Allereerst hebben ze een lijst gemaakt van alle acties die abonnees kunnen uitvoeren op de website: puzzels maken, inschrijven voor een nieuwsbrief, reageren op artikelen of een artikel delen. Daarna hebben ze geanalyseerd welke acties bijdragen aan gewoontevorming. Die hebben ze vervolgens onderverdeeld in de categorieën loyaliteit, ritme en spel.
De aanpassingen die ze op basis van deze lijsten hebben gemaakt zijn, onder andere:
Een langere serie mails voor nieuwe abonnees waarin ze de nadruk leggen op gewoontevormende activiteiten, zoals het luisteren naar een podcast, het volgen van een auteur of het maken van een puzzel.
Op de website meer aandacht geven aan de gewoontevormende acties, omdat ze met mail lang niet iedereen kunnen bereiken.
Acties initiëren die verband houden met een dag in de week.
Ik vond het zo simpel allemaal, maar zo slim bedacht. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden.
📌 Nice to know: Als je schrijft wat je lezers willen weten gaat hun waardering omhoog
Vorige week hield ik een vurig betoog voor het loslaten van de krant als je voor online iets moois wil maken en nu ga ik het weer hebben over wat krantenlezers lezen. Klopt. Maar wacht maar af. Het wordt leuk.
Een Duits bedrijf heeft een tool ontwikkeld genaamd Lesewert waarmee ze het leesgedrag van de krantenlezer kunnen monitoren. Lezers in focusgroepen krijgen een gek pennetje mee naar huis en worden gevraagd om een aantal maanden lang bij het lezen van de krant de laatste zin te markeren uit een artikel dat ze gelezen hebben. De artikelen krijgen een leeswaarde toegekend (een soort score) en op basis daarvan kunnen redacties zien welke onderwerpen, artikelen en vormgeving het meest bevalt. Een soort Chartbeat voor de krant.
Sächische Zeiting, een Duitse lokale krant, heeft deze tool gebruikt om de reacties van hun krantenlezers te monitoren tijdens een proces waarbij ze online first gingen publiceren. Allereerst hebben ze de artikelen die op de website goed gelezen werden geanalyseerd en op basis daarvan een aantal criteria opgesteld, zoals impact voor de gemeenschap en verhalen die dichtbij de lezers staan, waar ideaal gezien de nieuwe artikelen aan moesten voldoen.
Deze nieuwe artikelen werden (online first) ook geplaatst in de krant. En wat bleek? De krantenlezers waardeerden de krant beter. Dus door te kijken (ik zou zeggen: vraag het ze ook eventjes) wat je lezers willen lezen en dit uit te voeren, gaat de waardering hun omhoog. Wie had dat gedacht.
📣 Food for thought: Facebook wil geen scheidsrechter meer spelen
Vorige week maakte Facebook bekend dat ze berichten van politici die in strijd zijn met hun eigen regels laten staan: berichten met grof taalgebruik, expliciete inhoud en desinformatie worden niet meer verwijderd. Want, zo zei Nick Clegg, we willen toch niet dat een groot privaat bedrijf scheidsrechter gaat spelen over wat politici te zeggen hebben in de aanloop naar verkiezingen.
De hypocrisie van deze aankondiging is om te huilen, maar daar gaat het nu even niet om. In een artikel op Nieman Lab (echt, ik heb geen aandelen) over de krimp van lokale journalistiek en welke invloed dit heeft op de lokale democratie las ik namelijk iets verrassends. Namelijk: het publiek moet steeds meer vertrouwen op de informatie die politici op sociale media delen.
Nu hoef ik jullie niets te vertellen over hoe onbetrouwbaar deze informatie kan zijn. Maar doordat politici steeds vaker de pers links laten liggen als ze iets aan het publiek kwijt willen, heeft het publiek eigenlijk geen keuze dan deze informatie tot zich te nemen.
Twitter heeft wel beloofd een stokje te steken voor berichten van politici die in strijd zijn met de regels te voorzien van een waarschuwing. Maar Facebook gooit de handdoek in de ring. Om zogenaamd geen scheidsrechter te spelen. Het lijkt mij toch beter dat ze dat wel doen. Wat jullie?
🙏🏻 Practice what you preach: Even iets proberen met gewoontevorming
Een nieuwsbrief is een gewoontevormend product op zichzelf, maar misschien kan ik er een nieuwe gewoonte in fietsen.
Met regelmaat zet ik linkjes in mijn nieuwsbrief naar oude edities van de nieuwsbrief. En dat zijn vaak de meest aangeklikte linkjes. Nu kan ik me voorstellen dat je af en toe een nieuwsbrief mist, dus daarom deel ik hieronder de afgelopen drie edities van De Nieuwe Lezer.
Editie #6 - Wat jij kunt doen aan diversiteit op de redactie is eigenlijk heel vanzelfsprekend
Editie #5 - Het is tijd. We have to go to the mattresses
Editie #4 - Mijn gênante zoektocht naar het nieuwsgebruik van millennials
Vind je dit prettig? Of vind je het juist helemaal niks? Laat het weten door hieronder een 👍🏻 of een 👎🏻 te geven.