Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Het is even geleden dat ik een editie van De Nieuwe Lezer heb verstuurd, maar vanaf nu kun je weer om de week een editie verwachten. Het is een veelbewogen periode geweest: misschien heb je al op LinkedIn gelezen dat ik afscheid heb genomen van C.Tru en Mediahuis.
De komende tijd ga ik nadenken over mijn volgende stappen in mijn carrière en sta ik open voor alle opties, van freelance werk tot een vaste positie. Ik wil graag een positieve bijdrage leveren aan een duurzame toekomst voor de journalistiek en neem de komende periode de tijd om hierover met zoveel mogelijk mensen in gesprek te gaan. Lijkt het je interessant om af te spreken? Stuur me dan een berichtje!
Veel gesprekken over journalistiek die ik de laatste weken en maanden heb gevoerd, komen steeds weer op hetzelfde punt uit: uitgevers en nieuwsorganisaties willen weinig investeren in platforms waar ze niet direct inkomsten uit kunnen halen via kliks, zoals Instagram en TikTok. Ondertussen laten onderzoeken zien dat nieuwsconsumenten juist naar deze externe platforms verhuizen. Het gevolg is dat nieuwsorganisaties steeds vaker alleen publiceren voor hun bestaande publiek. De rest kan er namelijk niet bij door de betaalmuur of wordt niet bereikt, omdat deze groep simpelweg niet geïnteresseerd is in nieuws.
Op World News Day in september publiceerde Die Zeit een opinieartikel van Rasmus Kleis Nielsen over de campagne van de World News Association met de slogan ‘Choose truth’.
“I wish the World News Day well, but I have to say that our research suggests that encouraging people to choose truth, support trusted news outlets, and insisting that vastly different publishers have a shared commitment to accurate, independent reporting is unlikely to work with the growing parts of the public who are increasingly turning their back on the news.”
Nielsen betoogt in het stuk dat het sociale contract tussen de journalistiek en het publiek aan het afbrokkelen is. Journalistiek heeft het publiek veel te bieden, schrijft hij, maar het publiek heeft de journalistiek ook veel te bieden: steun.
“That support is premised on people routinely engaging with the news, trusting it, and believing that journalism is true to its stated ideals of providing independent coverage of issues of common concern – not just more 'content' published for profit or personal gain.”
Op alle drie de punten – bereik, vertrouwen en geloofwaardigheid – verzwakt het sociale contract tussen de journalistiek en een groot deel van het publiek.
Nicheproduct
De journalistiek heeft nog wel een sterke band met het hoger opgeleide, oudere publiek, maar verliest de verbinding met andere groepen in de samenleving. Ik zie dit als het resultaat van de focus van nieuwsorganisaties op doelgroepen die bereid en in staat zijn te betalen voor journalistiek. Hierdoor wordt kwaliteitsjournalistiek een nicheproduct, en verliest de journalistiek de brede steun van de samenleving.
“This is a problem for those citizens who are missing out on some of the positive effects of news use that research have documented. It is also a problem for journalism, because it weakens the public support that it relies on, especially when political threats grow and multiply. Why would people care about journalism if they believe journalism does not care about them?”
Hoe kan deze steun teruggewonnen worden? Het begint bij nieuwsorganisaties die hun journalistieke missie omarmen en een verdienmodel kiezen dat deze missie en functie binnen de democratische rechtsstaat ondersteunt, in plaats van de meerderheid van het publiek buiten te sluiten. Alleen dan zullen nieuwsorganisaties als geheel, niet alleen de redacties, kiezen voor wat goed is voor de journalistiek, en niet enkel voor de omzet.
Impact
Redacties moeten meer aandacht besteden aan de impact van hun journalistiek op verschillende doelgroepen, zowel positief als negatief. Op het b*future festival eerder deze maand in Bonn pleitte journalist Shirish Kulkarni, journalist, onderzoeker en een van de leden van The News Alchemists, dat journalistiek niet alleen moet informeren, maar ook het publiek handelingsperspectief moet bieden en mensen moet ondersteunen in het aanbrengen van positieve verandering. Volgens hem voelen veel mensen zich niet vertegenwoordigd door nieuwsorganisaties, hoewel ze wel geïnformeerd willen worden, en kiezen ze daarom voor andere informatiebronnen.
Kulkarni betoogde dat journalistiek moet transformeren. Hij verwees naar het fenomeen van ‘nieuwsmijding’: vreemd genoeg spreken we in de nieuwsindustrie van ‘mijding’. Hij vergeleek dit met de auto-industrie, waar men ook niet van 'automijding' spreekt wanneer er minder auto’s verkocht worden; in plaats daarvan past men het product aan. Journalistiek voldoet simpelweg niet aan de behoeften van het publiek, en dat ligt niet aan het publiek.
Nielsen concludeert iets soortgelijks in zijn artikel in Die Zeit:
“Renewing the social contract between journalism and the public will take more than simply insisting that news is great as it is. It will require understanding why so many people increasingly feel that it is not.”
De mate waarin nieuwsorganisaties het sociale contract met het publiek kunnen herstellen, zal worden bepaald door de mate waarin ze hun journalistiek toegankelijk maken voor een breder publiek, zowel op externe platforms als op hun eigen platforms, of volhouden dat hun product goed is zoals het is. Alleen als ze een breed publiek weten te bereiken, kunnen ze het vertrouwen van het publiek en hun geloofwaardigheid als titel waarborgen. De mogelijkheden die de organisaties aangrijpen, zeggen veel over hoe serieus zij hun rol in de democratische rechtsstaat nemen.