Wat kan het publiek beter dan wij en wat kunnen wij beter dan het publiek?
Betrokkenheid organiseren zodat het voor lezers werkt
Het publiek moet in het middelpunt van de journalistiek komen te staan. In De Nieuwe Lezer leg ik uit hoe iedereen op een redactie hier aan bij kan dragen.
“Fundamentally, people will use media that help them be who they want to be, do what they want to do, and showcase a version of who they are and of what they do that they like. “
- Rasmus Kleis Nielsen
Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen over of op deze nieuwsbrief? Mail!
Als het gaat om het betrekken van je publiek bij je journalistieke missie kunnen we nog ontzettend veel leren van lokale media uit grote Amerikaanse steden. Natuurlijk over hoe ze hun publiek op zoveel mogelijk manieren op een hele praktische manier uitnodigen om betrokken te zijn bij de redactie, maar ook omdat ze op een hele andere manier naar journalistiek en de gevestigde media kijken.
Tijdens het International Journalism Festival woonde ik een sessie bij: Journalism is a public good. Let the public make it, met drie experts op het gebied: Candice Fortman (executive director van Outlier Media in Detroit), Megan Lucero (oprichter van The Bureau Local in het VK) en Darryl Holiday (oprichter van The City Bureau in Chicago).
Een tijdje terug schreef ik over een essay van Holiday (met dezelfde titel als de panelsessie). Hij begon het panelgesprek en het essay met dezelfde anekdote:
“One day in the fall of 2019, as I sat on a beach in Brazil, I heard the distant sound of hands clapping. Not the raucous clapping of a beach party—this was the concentrated, intentional sound of a small group of people. The small wave of clapping moved toward me as I stared out at the Atlantic, until it finally reached my little section of the beach.
As though heeding a silent command, everyone around me joined in the clapping, not rhythmically in sync but clearly connected. So I started clapping too, hoping all would be revealed. That’s when I realized that the clapping was following a man with a child on his shoulders. Like an aura around him, anyone within ten feet of this man and the child dutifully clapped as they passed and wordlessly went silent as they moved on.
I re-told this moment days later to a friend, who then explained to me what I had seen. When a child gets separated from their loved ones on a beach in Rio de Janeiro, they’re hoisted onto the shoulders of a nearby adult (preferably tall), who volunteers to walk the beach until the child is reunited with their loved ones. The clapping draws attention for any frantic parent searching for a small child in a crowd of hundreds until they’re reunited.”
Buiten dat dit een vrij briljante oplossing is voor kinderen die hun ouders kwijtraken op het strand of waar dan ook zag hij in dit voorbeeld een probleem dat mensen samen kunnen oplossen, iets dat het publiek zelf goed kan doen. In het panel legde hij de toehoorders een vraag voor: wat kan het publiek beter dan wij (journalisten) en wat kunnen wij beter dan ons publiek?
Als het gaat om lokale journalistiek is je publiek meestal de expert op ongeveer elk gebied waarover je schrijft, want ze wonen er immers in. Maar ook als nationale titel is het een interessante vraag om jezelf te stellen. De eerste ideeën die ik kreeg, gingen over de expertise van het over het algemeen hoogopgeleide publiek van NRC. Op welke manier zouden we de lezers kunnen uitnodigen om die expertise met ons te delen op een manier die ook prettig is voor onze redacteuren? Kunnen we, ik noem maar wat, panels van lezers met een expertise op een bepaald gebied organiseren waar onze redacteuren uit kunnen putten of vragen voor kunnen leggen?
De titels waarvoor Fortman, Lucero en Holiday werken, zijn allemaal heel erg gericht op service: hun lezers helpen om kaas te maken van de wereld om hen heen. Fortman omschreef het als ervoor zorgen dat je ervoor zorgt dat de gemeenschap voor wie je schrijft ‘thrived’ in plaats van ‘survived’.
Ze maakte een interessante vergelijking: weet je nog hoeveel vragen je had over covid-19 in die eerste maanden van de pandemie? Hoeveel onzekerheid er was over hele basale maar essentiële zaken, als moet ik een mondkapje op of moet ik mijn groenten en fruit extra goed ontsmetten voor ik het kan opeten? Het was voor veel hoogopgeleide en welvarende mensen, de eerste keer dat ze ervaarden hoe het is om een informatiecrisis te zitten. Zo is het voor mensen in gemeenschappen die geen goede informatievoorziening hebben altijd, vertelde Fortman. Er is zoveel informatie beschikbaar, maar als je niet weet welke informatie over zaken die van levensbelang zijn je wel en niet kunt vertrouwen hoe navigeer je dan?
Fortman is executive director van Outlier Media, een lokale nieuwswebsite in Detroit. Op hun website omschrijven ze hun missie als volgt: “Outlier Media is a Detroit-based service journalism organization. We identify, report, and deliver valuable information to empower residents to hold landlords, municipal government, and elected officials accountable for longstanding problems. By keeping residents first, we hope to give more than we take and leave people with the information they need to create change in their own communities.”
Natuurlijk volgde in dit panel de vraag: is dat nog wel journalistiek of moeten we dit anders gaan noemen? Waarop Fortman antwoordde: het maakt mij niet uit of wat wij doen journalistiek wordt genoemd. Voor haar is het vooral belangrijk dat wat ze doen hun publiek helpt en dat ze aan hun verwachtingen voldoen en doen wat ze zeggen dat ze doen. Want, zei ze, de manier waarop het informatiesysteem nu is ingericht werkt voor heel veel mensen niet. De redactie deed er alles aan om zoveel mogelijk bewoners van Detroit aan te spreken en ze uit te nodigen een bijdrage te leveren op welke manier dan ook, als het hen maar past.
Dat is ook een van de belangrijkste dingen die ik leerde tijdens het International Journalism Festival. Eerder schreef ik dat ik me soms afvraag wat lezers nou hebben aan betrokkenheid. Dat begint natuurlijk bij uitzoeken hoe en op welke manier ze betrokken zouden willen zijn en dat op een zo laagdrempelig mogelijke manier aanbieden.
Vorige edities van De Nieuwe Lezer
👉🏻 Word nooit snarky. Dit is wat ik leerde op het IJF ‘22
👉🏻 Zo maak je meer impact op lezers met een nieuwsbericht
👉🏻 Wat inclusiviteit en audience engagement met elkaar te maken hebben